Overeind blijven in tijden van oorlog

Rob in de woestijn, ergens in Noord-Afrika

—Waarom sta je in de woestijn?

"Marokko heb ik een aantal keren bezocht, omdat dat land en wij een gezamenlijke geschiedenis hebben van meer dan vierhonderd jaar. Die geschiedenis is niet altijd fijn en zit vol met zaken als zeeroverij en slavenhandel. Hierdoor ken ik voornamelijk de steden aan de kust, maar ik wilde ook eens het binnenland zien, dat heel anders is, met woestijnen en gebergten. Ook de mensen zijn er anders, vriendelijk en gastvrij."

"Uiteindelijk speelt het begin en eind van Piratenzoon zich niet in deze woestijn af. Ook niet in Turkije, in Istanboel, waar ik goed heb rondgekeken. Ik heb toch gekozen voor Salee, aan de Marokkaanse oceaankust, omdat ik daar het gevoel kreeg dat alles klopte. Die naam schrijf je nu trouwens als Salé, maar in het boek houd ik de oude schrijfwijze aan."

— Het is een vraag die altijd bij jouw boeken wordt gesteld: is ook dit verhaal waargebeurd?

"Voor een belangrijk deel wel."

— Welk deel is waar? Heeft Zain bestaan? En Kat?

"Alle belangrijke gebeurtenissen in het boek zijn echt gebeurd. En er waren beslist jongens als Zain, en er waren meisjes als Kat, maar die hebben vast niet zo geheten. Die namen heb ík hun gegeven."

— Waarom heb je dit boek geschreven?

"In Nederland zijn wij vergeten wat er toen in Sluis gebeurde. Maar het heeft grote betekenis gehad voor onze relaties met bijvoorbeeld Turkije en met Marokko. Omdat prins Maurits alle moorse galeislaven die hij bevrijdde de keuze gaf om naar huis terug te keren, kreeg Nederland in die landen veel goodwill. Nederland was nog een jong land en we konden alle vrienden gebruiken die we konden vinden."

"Als gevolg hiervan werden bijvoorbeeld al snel ambassadeurs uitgewisseld. Die konden de problemen die er waren uit de weg ruimen. Turkije en Marokko hielpen ons bij onze oorlog tegen Spanje - dat was toen onze gezamenlijke vijand."

Verschrikkelijk

— Zain maakt verschrikkelijke dingen mee. Kat trouwens ook.

"Dat is waar. In mijn lange loopbaan als journalist heb ik op veel plaatsen in de wereld kinderen en jongeren gezien die tijdens oorlogen knel kwamen te zitten tussen legers en strijdgroepen - en religies. Dat is, vrees ik, van alle tijden. Je ziet het ook vandaag de dag. Die jongeren kunnen vaak alleen overeind blijven door vriendschap. Samen heb je meer kans om te overleven dan in je eentje."

"Dáár schrijf ik dus over. Wat nu nog in veel landen gebeurt is soms zo erg dat ik er niet over kán schrijven. Maar door een vergelijkbaar verhaal eeuwen terug in de tijd te plaatsen, lukt het me wel. Die buffer van de tijd maakt het iets minder erg, en soms ook beter te begrijpen."

— Pff. Heftig.

"Ja, in recensies van mijn vorige boeken werd soms gezegd dat mijn verhalen niet bestemd zijn voor watjes. Dat geldt ook voor Piratenzoon. Ik wil over echte dingen schrijven, over de realiteit, over wat écht is gebeurd. Ik hou niet van sprookjes."

Zuid-Afrika

— Waar ga je hierna over schrijven?

"Ik heb plannen voor een boek over een andere periode, die wij ook zijn vergeten. Zuid-Afrika tijdens de Boerenoorlogen. Ik heb vroeger een tijdje in Zuid-Afrika gewoond, dus ik ken het land en de mensen een beetje. Het verhaal dat ik wil vertellen is heel bijzonder."

— Waarom?

"Van 1900 tot 1904, aan het einde van die Boerenoorlogen, was er een groep Boeren, onder wie Nederlanders , die de strijd tegen de Engelsen niet wilden opgeven. Ze werden de Bittereinders genoemd, het waren mannen en jongens die doorvochten tot het bittere einde. "

"De Engelsen verbrandden de boerderijen van die Bittereinders, ze doodden hun vee en sloten hun vrouwen en kinderen op in afschuwelijke concentratiekampen. Tienduizenden stierven in die kampen van honger en ellende. De meesten waren kinderen . Mijn verhaal gaat over een jongen en een meisje van Nederlandse afkomst, broer en zus. Hij vecht en zij zit in zo'n kamp."

— Hoe gaat dat boek heten? En wanneer komt het?

"Mijn werktitel is Bittereinder. En wanneer het af is? Geen idee, ik moet nog beginnen!"